Giovanni da Verrazano, koopman, zeevaarder en ontdekkingsreiziger.
Giovanni da Verrazano, koopman, zeevaarder en ontdekkingsreiziger.
Giovanni da Verrazano was de Florentijnse ontdekkingsreiziger, die in dienst van Frankrijk, in Noord-Amerika o.a. de Hudson-baai ontdekt heeft, waar achteraf de stad New York gesticht is.
Meestal wordt aangenomen dat Giovanni in 1485 geboren werd in het stadje Greve, zeer waarschijnlijk in het kasteel van de familie da Verrazano dat nu nog steeds bekend staat voor de wijnproductie (zie fig.1). Hij was de zoon van Piero Andrea di Bernardo da Verrazzano and Fiammetta Cappelli, die hem samen met zijn broers, Girolamo, Bernardo, Piero en Niccolò als jongeling naar Firenze hadden gestuurd om hem daar te laten studeren en een degelijke opvoeding mee te geven.
Volgens een oudere hypothese zou hij geboren zijn in Lyon als zoon van een rijke bankiersfamilie (de Guadagni?) die daar deel uitmaakte van de Florentijnse kolonie. Dat was dan een verklaring voor de belangrijke financiële steun die hij voor zijn expedities gekregen heeft.
Over zijn jeugdjaren is verder weinig geweten, maar in 1506 was hij uitgeweken naar het Franse Dieppe omdat hij zeevaarder wilde worden. Hij deed er zijn maritieme ervaring op, o.a. na zijn kennismaking met de reder Jean Angot die hem in 1508 meestuurde naar Newfoundland op zijn schip La Pensée onder het commando van kapitein Thomas Aubert.
Da Verrazano maakte ook verscheidene reizen naar het Midden-Oosten (Egypte en Syrië) en was een tijdlang commercieel agent in Cairo. Na zijn terugkeer in Frankrijk had hij een overeenkomst gesloten met een groep van Lyonese handelaars, waarvan de Italianen Tommaso Guadagni, Guglielmo Nasi, Roberto Albizzi, Antonio Gondi en Giuliano Buonaccorsi deel van uitmaakten. Het was hun betrachting om een nieuwe zeeweg naar Indië te vinden en dankzij hun goede contacten met het Franse hof konden zij koning Frans I in 1522 overtuigen om Giovanni da Verrazano te belasten met een expeditie die een noordelijke doorvaart moest ontdekken. De Florentijnse bankiers zorgden voor het grootste deel van de financiering.
Tijdens zijn 3de reis, andermaal op zoek naar een passage naar Indië, was hij met 5 schepen in april 1528 naar de Bahamas en de Antillen vertrokken. Toen hij op het eiland Guadeloupe aan land gegaan was werd hij door vijandige inboorlingen aangevallen, gedood en zelfs opgegeten onder het oog van zijn bemanningsleden. Dat wist zijn jongere broer Girolamo, die hem op al zijn tochten vergezelde, te melden in zijn verslag van de reis. Hij maakte in 1529 ook een kaart met de 1ste reis van zijn broer (zie fig.2).
Andere bronnen vermelden dat da Verrazano tijdens zijn tocht opgepakt werd door Spanjaarden die hem als piraat hadden opgehangen. Dat verhaal heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat men Giovanni da Verrazano verward heeft met Jean Florin, een piraat uit Honfleur, die inderdaad door de Spanjaarden is opgehangen en die soms (verkeerdelijk) Florentin genoemd wordt.
Giovanni heeft een groot deel van zijn leven in Frankrijk doorgebracht, maar toch beschouwde hij zichzelf als een echte Florentijn. In de stad aan de Arno is er, net zoals in New York trouwens, een brug naar hem genoemd en in Greve in Chianti heeft hij een standbeeld gekregen, gemaakt door Romeo Pazzini dat in 1913 op de Piazza Matteotti werd ingehuldigd (zie fig.3).
In Firenze zelf is er ook een geboortehuis van de zeevaarder te vinden op de hoek van de Via Ghibellina en de Via Giovanni da Verrazano. Maar aangezien men er tegenwoordig vanuit gaat dat hij in Greve het levenslicht zag, zal dit wellicht zijn stadswoning geweest zijn. Op de plaquette die er door het stadsbestuur werd aangebracht in 1909 staat te lezen “dat hij aan de wereld getoond heeft hoe hij als Florentijn de Alpen overgestoken is om verre zeeën te gaan bevaren”.
In de Via dei Tavolini is de cantinetta (enoteca en ristorante) van het wijnhuis gevestigd, maar daar herinnert enkel nog de naam da Verrazano en zijn portret op de wijnflessen aan zijn persoon.
JVL
(1) Lettera da Giovanni da Verrazano a Francesco I – luglio 1524.
In: La Scoperta di New York – Castello di Verrazzano | Greve in Chianti | Italy
Giovanni da Verrazano, merchant, navigator and explorer.
Giovanni da Verrazano was the Florentine explorer, who, in the service of the kingdom of France, discovered the Hudson Bay in North America, where later the city of New York was founded.
It is usually assumed that Giovanni was born in 1485 in the town of Greve, most likely in the castle of the da Verrazano family, still known today for its wine production (see fig.1). He was the son of Piero Andrea di Bernardo da Verrazzano and Fiammetta Cappelli, who, together with his brothers, Girolamo, Bernardo, Piero and Niccolò, had sent him as a youth to Florence to let him study and give him a solid education.
According to an earlier hypothesis, he was born in Lyon to a wealthy banking family (the Guadagni?) who were part of the Florentine colony there. That could then explain the important financial support he has received for his expeditions.
Little else is known about his youth, but in 1506 he emigrated to Dieppe in France because he wanted to become a navigator. He gained his maritime experience there, mainly after his acquaintance with the shipowner Jean Angot who sent him to Newfoundland in 1508 on his ship La Pensée under the command of Captain Thomas Aubert.
Da Verrazano made also several trips to the Middle East (Egypt and Syria) and was for a while a commercial agent in Cairo. After his return to France, he had made an agreement with a group of Lyonese merchants, including Italians Tommaso Guadagni, Guglielmo Nasi, Roberto Albizzi, Antonio Gondi and Giuliano Buonaccorsi. It was their aim to find a new sea route to the Indies and thanks to their good contacts with the French court they were able to convince King Francis I in 1522 to entrust Giovanni da Verrazano with an expedition to discover a northern passage. The Florentine bankers provided most of the finances.
At the end of 1523 Giovanni departed from Dieppe with a small fleet of 4 ships, but after a few storms on the way to Madeira, he was left with only 1 caravel. In January 1524 he sailed with La Delfina (with 50 passengers and provisions for 8 months) in 58 days to the New World which he reached near Cape Fear (in North Carolina). From there he sailed north and in April passed the Hudson Bay (named after Henry Hudson, who did not arrive there until 1609) where the city of New York was founded. Along the coast of Nuova Scotia (Canada) he returned to France where he set foot on July 8, 1524.
Da Verrazano had not been able to discover a northern passage, but he was the 1st (European) navigator to have explored the east coast of America. He had also drawn maps of the area which he called Nova Gallia. In an extensive letter (also known as the Codice Cellere) he had informed Francis I, who was particularly enthusiastic, of his findings (1). But after the defeat of the French in Pavia in February 1525, the king's interest in Giovanni's maritime plans cooled down. However, the wealthy Florentine financiers (Tommaso Guadagni paid the 50,000 ducats ransom for the king) continued to support da Verrazano's projects.
On his 2nd voyage (between June 1526 and the autumn of 1527) it was his intention to sail with 3 ships around Africa to the Indies, but with the one ship that remained to him after some terrible storms near the Cape of Good Hope and a mutiny, he sailed back west to Brazil, where he went to store a precious cargo of brazil wood.
During his 3rd voyage, again looking for a passage to the Indies, he had left with 5 ships in April 1528 for the Bahamas and the Antilles. When he landed on the island of Guadeloupe, he was attacked, killed and even eaten by hostile natives under the eye of his crew members. His younger brother Girolamo, who accompanied him on all his trips, reported this in his records of the trip. In 1529 he also made a map of his brother's 1st voyage (see fig.2).
Other sources mention that da Verrazano was arrested during his journey by the Spaniards and hanged for being a pirate. That story probably has to do with the fact that Giovanni da Verrazano was confused with Jean Florin, a pirate from Honfleur, who was indeed hanged by the Spaniards and who is sometimes (mistakenly) called Florentin.
Giovanni spent much of his life in France, yet he considered himself a true Florentine. In the city on the Arno, as in New York, there is a bridge named after him and in Greve in Chianti he has a statue, made by Romeo Pazzini that was inaugurated in 1913 in Piazza Matteotti (see fig.3).
In Florence itself, on the corner of Via Ghibellina and Via Giovanni da Verrazano, one can find a house of which it is said that he was born there. But since it is now assumed that he saw the light of day in Greve, this may have been the house where he lived during his stay in the city. The plaque on the front (from 1909) reads "that he showed the world how he crossed as a Florentine the Alps to sail distant seas".
In Via dei Tavolini is the cantinetta (enoteca and ristorante) of the winery, but only the name da Verrazano and his portrait on the wine bottles reminds of his person.
(1) Lettera da Giovanni da Verrazano a Francesco I – luglio 1524.
In: La Scoperta di New York – Castello di Verrazzano | Greve in Chianti | Italy
Literatuur:
Bacchiani, A. Giovanni da Verrazano e le sue scoperte nell’ America settentrionale (1524)
In: Bollettino della Società Geografica Italiana, 1909.
Morley, W. Verrazano, Giovanni da. In: Dictionary of Canadian Biography, vol.1. Toronto,
2003.
Piquet, T. Voyages d’un Florentin: Giovanni da Verrazano (1485-1528).
In: Cahiers d’études romanes, nr.5, 1999
Surdich, F. Verrazano, Giovanni. In: Dizionario biografico, vol.99 (2020)
Van Laerhoven, J. De Medici & hun relaties met de andere Florentijnse families
uit de 15de en 16de eeuw. Dl.I. (Guadagni). Herk-de-Stad, 2015.