Het spook van de Piazza del Giglio

Het verhaal van Ginevra en Antonio speelt zich af in het Firenze van het eind van de 14de eeuw. Ginevra, de mooie dochter van Bernardo degli Almieri, was verliefd op Antonio Rondinelli, maar moest van haar vader trouwen met Francesco degli Agolanti, een koopman en zakenrelatie van de Almieri. De oudere Francesco hield zich vooral met zijn zaken bezig en verwaarloosde zijn jonge echtgenote, die op de duur haar levenslust en eetlust verloor. Na een saai huwelijk van 4 jaar werd Ginevra ziek van zwakte en op een morgen vond men haar in bed, met gesloten ogen, de handen gevouwen op de borst en hoewel zij er bij lag alsof ze sliep werd aangenomen dat ze was overleden.
In haar witte trouwjurk werd zij naar de kerk van Santa Reparata gedragen om er de volgende dag te worden bijgezet op het kerkhof. Maar tijdens de nacht, het was de eerste dinsdag van de maand, ontwaakte Ginevra uit haar schijndood (waarschijnlijk veroorzaakt door haar zwakke gezondheid), kroop uit haar kist en strompelde de kerk uit (zie fig.1).

Fig.1. De Overhaaste Begrafenis (A.Wiertz, Museum v. Schone kunsten Brussel)

Toen zij in het midden van de nacht in haar bruidsjurk aanklopte bij het huis van haar man op de Piazza del Giglio, dacht die dat hij de geest van zijn overleden echtgenote zag die hem kwam stalken. Nadat ze ook bij het huis van haar angstige ouders werd weggejaagd bleef er maar één ding over en ze ging naar de woning van Antonio. Die herkende haar meteen en ontving haar met open armen zodat ze kon herstellen van haar akelig avontuur.

Francesco degli Agolanti, die ondertussen vernomen had dat zijn vrouw niet dood was, maar bij een andere man zat, was woedend en bracht de zaak voor een kerkelijke rechtbank. Maar tot zijn grote ontgoocheling besliste de bisschop dat zijn huwelijk met Ginevra was ontbonden aangezien hij haar voor dood verklaard had en had willen laten begraven. Er was dus niets dat een huwelijk van Ginevra met Antonio in de weg stond…en ze leefden nog lang en gelukkig.

Er wordt verteld dat tot op de dag van vandaag het spook van Ginevra ronddwaalt op de Piazza del Giglio (tussen de Via dei Calzaiuoli en de Piazza Sant’ Elisabetta) op de eerste dinsdag van de maand (zie fig.2).
Het verhaal werd verwerkt tot een opera in 1812 (G.Farinelli & G. Foppa) en gebruikt voor een film in 1935 (G.Brignone).
Antoine Wiertz’ “Overhaaste Begrafenis” is naar het schijnt geïnspireerd door Edgar Alan Poe’s Premature Burrial, maar het had evengoed de overhaaste begrafenis van Ginevra kunnen zijn (zie fig.1).

JVL

The ghost of the Piazza del Giglio

The story of Ginevra and Antonio is set in the late 15th-century Florence. Ginevra the beautiful daughter of Bernardo degli Almieri was in love with Antonio Rondinelli, but her father insisted on a marriage with Francesco degli Agolanti, a merchant and business relationship of the Almieri. The elder Francesco was mainly concerned with his business and neglected his young wife, who lost her zest for life and appetite in the long run. After a 4-year dull marriage, Ginevra became ill with weakness and one morning she was found in bed, with closed eyes, her hands folded on the chest and although it seemed that she was asleep everyone believed that she was dead.
In her white wedding dress she was carried out to the church of Santa Reparata to be buried the next day. But during the night, it was the first Tuesday of the month, Ginevra awoke from her apparent death (probably caused by her weak health), crawled out of the coffin and stumbled out of the church (see fig.1).
When she knocked on the door at her husband's house in Piazza del Giglio in the middle of the night, he thought he saw the ghost of his late wife and chased her away. When she got the same treatment at her parents' house, she finally went to Antonio's house. He recognized her immediately and welcomed her with open arms so that she could recover from her terrible adventure.

When Francesco degli Agolanti heard that his wife was not dead but lived with another man, he was furious and brought the case before an ecclesiastical court. But much to his disappointment, the bishop decided that his marriage to Ginevra had been lifted because he had declared her dead. So there was nothing that got in the way of Ginevra's marriage to Antonio... and they lived happily ever after.

It is said that until today, Ginevra's ghost wanders around Piazza del Giglio (between via dei Calzaiuoli and Piazza Sant' Elisabetta) on the first Tuesday of the month (see fig.2)..
The story was processed into an opera in 1812 (G. Farinelli & G. Foppa) and used for a movie in 1935 (G.Brignone). Antoine Wiertz's "Hasty Funeral" (see fig.1) is apparently inspired by Edgar Alan Poe's Premature Burrial but it might as well have been Ginevra's hasty funeral.